Şifa bulmak, yaratıcının koyduğu sistemi iyi algılamak ve sistemdeki bütünlüğü fark etmektir. Şifacılık ta danışanın zihnini zaman ve mekan ötesine geçmesine (=trans) vesile olarak öğrenilmiş acizliklerden ve algı yanılmalarından kurtulmasını sağlama çalışmasıdır. Bu farkındalıklar meydana gelince dönüşüm başlar ve Şâfî ismi tecelli eder. Yâni bütünsel örgü farkındalığına inanmak değil onu yaşamak şifanın ta kendisi olur.
Varlıkta anlamsız, bağlantısız ve çelişkili hiçbir şey yoktur, işte bunu kavrayan kişi O'nun "Sübhân = eksiksiz" olduğunu hisseder ve huzuru yakalar.