AntiPsikiyatri
Antipsikiyatri kelimesi Türkçe'de "karşı-psikiyatri" olarak ifade etmek mümkün. Kelimenin mucidi olan David Cooper ise onu tıbbî psikiyatrik uygulamaları tenkit etmek için kullanıyor. Cooper'a göre tıbbî psikiyatri kuramı ve uygulamasıyla, psikiyatri, baskıcı bir kimlik kazanmış ve davranışta görülen uyumsuzluk ya da bozuklukların türlü yöntem ve tekniklerle düzeltilmesi bilimi ve sanatı olacağı yerde anti-psikiyatrik bir hale dönüşmüştür.Psikiyatri insanları bilinen fizikî bir patoloji olmazsızın fizik olarak tedavi eden tek tıp dalıdır. Hastalığın bilinen anlamda belirti ve bulguları olmaksızın yalnızca davranışı tedavi eden tek tıp dalıdır. İnsanları arzuları hilafına, gerekli gördüğünde istediği herhangi bir biçimde tedavi eden ya da gerekli görürse hapsedebilen tek tıp dalıdır.
1960'lı yıllarda gelişen antipsikiyatri hareketi psikiyatrinin ana akışına karşı çıkan ve bu karşı çıkışı psikolojik, sosyal, felsefî ve siyasî boyutlarda şekillendiren bir harekettir. İlk aşamadan yani teşhisten başlayarak tedaviye dek uzanan bütün psikiyatrik çalışmaları tenkit eder. Antipisikiyatrik eleştiri dalgası akıl hastaneleri, doktorlar ve diğer tıbbî personeli de hedefine almıştır. Akıl hastaneleri toplum kurallarını bozan sapkın kişilerin toplumdan uzaklaştırılıp hapsedildiği ve burada tekrar uyumlu bir birey haline dönüşmek için bekletildiği yerlerdir. Hastaneler tıpla olan bağlantıya yapılan vurgunun göstergesidir, böylece bu kişiler "akıl hastası" olarak damgalanmakta ve hastaya uygulanan şeyler artık tedavi kapsamına girdiği için bilimsel ve akılcı görülmektedir. Akıl hastalığı, sapkın kişide oluşan rahatsızlık süreçlerinin amansız bir sonucu değil, toplumun sosyal olarak kabul edilebilir davranış tanımlamasıyla eylemleri uyuşmayan bireylere yapıştırılan bir etikettir, antipsikiyatrik teze göre. Çünkü şizofreni veya kronik ruh hastalığı gibi terimler/etiketler hiç de duygusal olarak tarafsız ve yargılayıcı olmayan terimler değillerdir. Tam tersine küçük düşürücü, belirgin bir kara leke taşıyan, kişiye yapıştırıldığında artık onun kimliğine eklenen ve belirgin nedenleri, belirtileri ve sonucu olan bir hastalığı anlatan terimlerdir.
İlaçları kimyasal deli gömlekleri olarak niteler ve hastalara uygulanan somatik (bedene yönelik) tedavilerle yapılan şey topluma uymaya isteksiz ve başetmeyi beceremeyen bireyi kontrol etmek ve ona boyun eğdirmek eylemleridir. Tüm tedavi çeşitleri, özellikle de gönülsüz olanlar, tedavi edilen kişinin yararına olmaktan çok temelde toplumsal politik bir fiil olarak öncelikle var olan statükoyu sürdürmeye hizmet ederler.
